ΟΑΕΔ μια συνέλευση στην Αθήνα του τοπικού συλλόγου και της ομοσπονδίας κ.λ.π. ταγμάτων παραμυθένιας κολακείας αυτήκοων.
Με χίλιες υποσχέσεις αλλά, όπως λέει και ο λαός «όπου πολλές υποσχέσεις ακούς, κράτα μικρό καλάθι». Στην περίπτωση μας βέβαια σημαίνει «αυλαία ΤΕΛΟΥΣ οσονούπω στον οργανισμό για την εκπαίδευση», μακάρι να διαψευσθούμε αλλά όλα δείχνουν πως βαίνουν, προς εκεί.
Μια συνέλευση καμιά 60αρια νοματαίοι εκ των οποίων οι μισοί περίπου δεν ήταν μέλη του σωματείου ή με την ευρύτερη έννοια της ομοσπονδίας –συνομοσπονδίας …η διοικήτρια, ο σύμβουλος ενίοτε μάλιστα εκτελών χρέη....
σερβιτόρου, ο πρόεδρος των διοικητικών, το προεδρείο και μέλη του Τ.Α.Π., φρεσκοβαλμενοι διευθυντές κ.α. Μια συνέλευση «ύμνος στις επιλογές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ολίγον γαλάζια αντιπολίτευση» μέσα σε κλίμα «αφήστε μας μόνους μας και προς θεού μακριά και χώρια από το ΥΠΕΠΘ!!». Μιας και μόνο έτσι θα μπορούν να συνεχίζουν τις ίδιες μετατάξεις, αναβαθμίσεις, τακτοποιήσεις, αξιοκρατικότατα, ημέτερων κ.α. πολλά φαιδρά οι μεν και οι δε!!.
Μια διοικητής οργανισμού εκτός τόπου και χρόνου, αλλά κυρίως εκτός της «αριστερής πάλαι πότε αγωνιστικής της διάθεσης». Η εξουσία γαρ γλυκιά και η καρέκλα διοίκησης γλυκυτέρα. Πόσο καλά είναι τα μνημόνια συνεργασίας, το θεάρεστο έργο με την ΕΕΣΤΥ μας υποσχέθηκε (έχουμε αναφερθεί με παλαιότερη ανακοινώσει – λέγε με Deutschland Uber Alles), ιδού κύριοι και κυρίες το μέλλον μας. Πόσο πρωτοποριακή και αξιοκρατική ήταν η επιλογή στελεχών μας ανέλυσε ξεδιάντροπα, ξέχασε να πει βέβαια, πόσο τουλάχιστον βλακώδες επιστημονικά είναι «να στήνεις συνέντευξη, χωρίς βαρύτητα και προκαθορισμένες ερωτήσεις. Όπου ο ένας να ερωτάται πχ πότε έπεσε η πρώτη ατομική βόμβα (ο κοντός θα είχε σε, σκονάκι το 1945) και στον άλλο (τον εκτός κυκλώματος εννοώ ) να ζητούν, «Ονόματα και διευθύνσεις των νεκρών από αυτήν» και αυτο να έχει βαρύτητα ενίοτε περισσότερων μονάδων από τα τυπικά προσόντα. Δεν μας είπε η αριστερή διοικήτρια, πόσο «δημοκρατικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο» είναι η Α’ Βαθμια επιτροπή, αλλά και η Β’ Βαθμια (επιτροπή ενστάσεων) να είναι το ίδιο και το αυτό (Σικ)!!! Ξέχασε επίσης ένα σημαντικό «αριστερό!» πλεονέκτημα ,ότι ουδείς εκ των «τσαλακωμένων» πρασινογάλαζων προκάτοχων της «δεν είχε διατάξει, τόσες ΕΔΕ ,όσο αυτή ,μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα ,που συνέπιπτε ,εντελώς τυχαίως ,λίγο πριν και έως λίγο μετά την όλη διαδικασία και πάντα όμως προς υποψήφιους διεκδικητές (Σικ δις!!)
Σιγόνταραν τα «κολαούζα» στα περί πρωτοπορίας και μοναδικής δημοκρατικότητας… «παρά τα όποια λάθη ….λυγμός τεθλιμμένης » (Σικ τρις!!) και Να το γλείψιμο και Να η οσφιοκαμψια, στην Καραμεσινη (μήπως θα την ξαναδούν; Όλοι σχεδόν σε προ συνταξιοδοτική περίοδο, αλλά και η Καραμεσινη του λόγου της, στο να παραμείνει διοικήτρια έχει τόσες ελπίδες όσες ο Αγιαξ Τραχανοπλαγιας να κερδίσει την Μπαρτσελονα 5-0….ότι και να λένε, ότι και να υπόσχονται, σε λίγο, πολύ λίγο, θα είναι «Αερας»)
DUST in the WIND Διοικήτρια, που μας τρέλανες με αυτό το «portal» και δωστου «portal» Ντέν μιλάς Ελλίνικος , να το καταλάβουμε ;Άσε που κόλλησε μετά από λίγο και εκείνο το σαμιαμίδι το αντι-ΟΛΜΕ και να σου το εγγλέζικο (θα χαν καλά φροντιστήρια φαίνεται αγγλικών στο χωριό η στην Παντείο).
Θύμιζε η σκηνή την μνημειώδη ατάκα του Ηλιόπουλου «είμαστε μια ωραία ατμόσφαιρα». Παρηλάσανε λοιπόν, όλα τα εξαπτέρυγα της Α2 της Α3 της Α4 (ναι, ναι και η αναπληρουσα, αναπληρωτή, διευθύντρια. Τμηματάρχης της ίδιας Δ/νσης, αφού τελείωσε το παραλήρημα της κατά της ΟΛΜΕ (την άκουγαν συνδικαλιστές –εκπρόσωποι στην ΑΔΕΔΥ και δεν την μάζευαν την αγωνίστρια του βενετό-κόκκινου φάσματος).
Μια συνέλευση καμιά 60αρια νοματαίοι εκ των οποίων οι μισοί περίπου δεν ήταν μέλη του σωματείου ή με την ευρύτερη έννοια της ομοσπονδίας –συνομοσπονδίας …η διοικήτρια, ο σύμβουλος ενίοτε μάλιστα εκτελών χρέη....
σερβιτόρου, ο πρόεδρος των διοικητικών, το προεδρείο και μέλη του Τ.Α.Π., φρεσκοβαλμενοι διευθυντές κ.α. Μια συνέλευση «ύμνος στις επιλογές της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και ολίγον γαλάζια αντιπολίτευση» μέσα σε κλίμα «αφήστε μας μόνους μας και προς θεού μακριά και χώρια από το ΥΠΕΠΘ!!». Μιας και μόνο έτσι θα μπορούν να συνεχίζουν τις ίδιες μετατάξεις, αναβαθμίσεις, τακτοποιήσεις, αξιοκρατικότατα, ημέτερων κ.α. πολλά φαιδρά οι μεν και οι δε!!.
Μια διοικητής οργανισμού εκτός τόπου και χρόνου, αλλά κυρίως εκτός της «αριστερής πάλαι πότε αγωνιστικής της διάθεσης». Η εξουσία γαρ γλυκιά και η καρέκλα διοίκησης γλυκυτέρα. Πόσο καλά είναι τα μνημόνια συνεργασίας, το θεάρεστο έργο με την ΕΕΣΤΥ μας υποσχέθηκε (έχουμε αναφερθεί με παλαιότερη ανακοινώσει – λέγε με Deutschland Uber Alles), ιδού κύριοι και κυρίες το μέλλον μας. Πόσο πρωτοποριακή και αξιοκρατική ήταν η επιλογή στελεχών μας ανέλυσε ξεδιάντροπα, ξέχασε να πει βέβαια, πόσο τουλάχιστον βλακώδες επιστημονικά είναι «να στήνεις συνέντευξη, χωρίς βαρύτητα και προκαθορισμένες ερωτήσεις. Όπου ο ένας να ερωτάται πχ πότε έπεσε η πρώτη ατομική βόμβα (ο κοντός θα είχε σε, σκονάκι το 1945) και στον άλλο (τον εκτός κυκλώματος εννοώ ) να ζητούν, «Ονόματα και διευθύνσεις των νεκρών από αυτήν» και αυτο να έχει βαρύτητα ενίοτε περισσότερων μονάδων από τα τυπικά προσόντα. Δεν μας είπε η αριστερή διοικήτρια, πόσο «δημοκρατικό και επιστημονικά τεκμηριωμένο» είναι η Α’ Βαθμια επιτροπή, αλλά και η Β’ Βαθμια (επιτροπή ενστάσεων) να είναι το ίδιο και το αυτό (Σικ)!!! Ξέχασε επίσης ένα σημαντικό «αριστερό!» πλεονέκτημα ,ότι ουδείς εκ των «τσαλακωμένων» πρασινογάλαζων προκάτοχων της «δεν είχε διατάξει, τόσες ΕΔΕ ,όσο αυτή ,μέσα σε τόσο σύντομο διάστημα ,που συνέπιπτε ,εντελώς τυχαίως ,λίγο πριν και έως λίγο μετά την όλη διαδικασία και πάντα όμως προς υποψήφιους διεκδικητές (Σικ δις!!)
Σιγόνταραν τα «κολαούζα» στα περί πρωτοπορίας και μοναδικής δημοκρατικότητας… «παρά τα όποια λάθη ….λυγμός τεθλιμμένης » (Σικ τρις!!) και Να το γλείψιμο και Να η οσφιοκαμψια, στην Καραμεσινη (μήπως θα την ξαναδούν; Όλοι σχεδόν σε προ συνταξιοδοτική περίοδο, αλλά και η Καραμεσινη του λόγου της, στο να παραμείνει διοικήτρια έχει τόσες ελπίδες όσες ο Αγιαξ Τραχανοπλαγιας να κερδίσει την Μπαρτσελονα 5-0….ότι και να λένε, ότι και να υπόσχονται, σε λίγο, πολύ λίγο, θα είναι «Αερας»)
DUST in the WIND Διοικήτρια, που μας τρέλανες με αυτό το «portal» και δωστου «portal» Ντέν μιλάς Ελλίνικος , να το καταλάβουμε ;Άσε που κόλλησε μετά από λίγο και εκείνο το σαμιαμίδι το αντι-ΟΛΜΕ και να σου το εγγλέζικο (θα χαν καλά φροντιστήρια φαίνεται αγγλικών στο χωριό η στην Παντείο).
Άρχισε να αντιπροτείνει κατάρτιση σε κάθε σπίτι κάθε χωριό και κάθε στάδιο, παραδέχονταν έμμεσα πλην όμως σαφέστατα, αυτό που καιρό τώρα σας λέμε «έχετε γεια βρυσούλες της εκπαίδευσης και βουνά της διδακτικής», έδειχνε δηλαδή με το απαράμιλλο πάθος της προς συνταύτιση με "την εξουσία", τον δρόμο που καιρό τώρα επεξεργάζονται, μαζί με τους προϊσταμένους της, ως επόμενη μέρα Day after για το εμπεδώσει καλύτερα. Εν πάση περίπτωση όλοι οι συνδικαλιστές, παλαιοί και νέοι, πλην ελαχίστων, αφού εξύμνησαν την διοικήτρια, την κυβέρνηση, την συνεργασία με την (πως την λένε, πως την λένε?) Βερολίνο Α.Ε!. τόσο στις ΠΣΕΚ όσο και στην ΕΕΣΤΥ. Αφού δέχθηκαν τα συνδικάτα (σικ) τις μνημονιακές υποχρεώσεις μας ως έθνος σπάταλο, ατίθασο και τρισάθλιο?? (από Hanna για να γίνεις Μπουμπουλινα, πρέπει να βγάλεις μπιπ!! Όσο λοιπόν και να αγριοφωναζεις Hanna θα μείνεις). Νέα μνημονικακη υποχρέωση ο επαναπροσδιορισμός του θεσμού της μαθητείας και άλλες αρλούμπες (Ναι αυτοί που θα έσκιζαν τα μνημόνια με ένα άρθρο και ένα νόμο τέως Γερμανοαντιστασιακοί της Γ.Σ. Λαμίας και νυν Πρόεδροι, Διευθυντές, ιδεοευρωπαϊστες, παλιά τους αποκαλούσαν με άλλα προσωνύμια μετά την απελευθέρωση ).
Για να κατευνάσουν τις αντιδράσεις «των κουτόφραγκων ακροατών» ανέβασαν στο βήμα την προεδραρα. Τι ολιγομελή τμήματα με 7 η 6 μαθητές υποσχέθηκε, τι παράταση των εγγραφών μέχρι την συμπλήρωση τους, τι πρόσβαση στα ΑΕΙ για τους αποφοίτους, τι επαγγελματικά δικαιώματα επιπέδου V, τι θέσεις ωρομισθίων εξήγγειλε για να γεμίσουν τα σχολεία, τι γιοφύρια και τι φύκια και μεταξωτές κορδέλες υποσχέθηκε, δεν λέγεται και πάντα βέβαια με υφέρπουσα πανταχόθεν προς αυλικούς την υπόσχεση οσονούπω των υποδιευθύνσεων. Από δίπλα σιγόνταρε και ο διοικητικός "Αχμέτ Αγάς", βρε πόσο μονιασμένοι ήμασταν και δεν το ξέραμε παρά μόνο όταν ήρθε η ‘αριστεροακροδεξια’ στην εξουσία; Θαυμα! Θαυμα! Μιρακολο!. Ώρες ώρες σου έρχεται μια επιθυμία «να ηχογραφείς τις Γ.Σ. των συνδικαλιστικών μας αστέρων». Έτσι για να τρολάρεις τους εργατοπατέρες ημών, απ’ εδώ ή απ’ εκεί, τι μπούρδες μας αραδιάζουν, όταν επιζητούν το κουκί και τι κάνουν στην πράξη μετά.
Πριν μάλιστα τις υποσχέσεις τον λόγο (ποιον λόγο αγριοφωνάρες ήταν αφού δέχθηκε πλήθος παρατηρήσεων από το προεδρείο, ορθώς μιας και τους κούφαινε όλους) έλαβε η πασιοναρια της «αριστεράς και της προόδου», που «τα χώσε», τάχα μου τάχα στην διευθύντρια της (λες και τα κάνουν χώρια και δεν συνεργάζονται, προς και για όλες, τις αποφάσεις για αυτό η άλλη παρέμεινε ήρεμη, προσχεδιασμένο σκηνικό), σιώπα καλέ, άπα πα πα πα!!! Μέχρι και χλευαστικά χειροκροτήματα ακούστηκαν όταν συνδικαλιστές του παρελθόντος μεν (εκλεκτές του παρόντος)που στήριξαν μνημονιακες διαλυτικές για την εκπαίδευση πολιτικές, υπόσχονταν από του βήματος, ορθές αγωνιστικές προτάσεις.
Κατά τα αλλά, όλα ωραία και όλα καλά, ένα δυο έτη το πολύ ακόμη, λίγο με ΟΥΜ, λίγο με ΚΠΑ με φρικιά και δεινόσαυρους θα την βγάλουμε παιδια.
Άντε καλή αντάμωση στα γουναράδικα συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και μελλοντικά εκπαιδευτές (στο καλύτερο σενάριο, δηλαδή πριν 35 ολόκληρα χρόνια).
Να δεις τι σου’ χουν για μετα που τραγουδά ο Βασ.Παπακωνσταντινου. Όσο για την πολιτική φιέστα συγνώμη διοικητική αντιπροσωπία ήθελα να πω, αυτή έχει πάρει το δρόμο προς τα αποδυτήρια και το ποτάμι δεν γυρίζει ποτέ πίσω. Υπομονή όλα τα καθεστώτα καταρρέουν. Σύντομα θα περάσει κι αυτό.
Για να κατευνάσουν τις αντιδράσεις «των κουτόφραγκων ακροατών» ανέβασαν στο βήμα την προεδραρα. Τι ολιγομελή τμήματα με 7 η 6 μαθητές υποσχέθηκε, τι παράταση των εγγραφών μέχρι την συμπλήρωση τους, τι πρόσβαση στα ΑΕΙ για τους αποφοίτους, τι επαγγελματικά δικαιώματα επιπέδου V, τι θέσεις ωρομισθίων εξήγγειλε για να γεμίσουν τα σχολεία, τι γιοφύρια και τι φύκια και μεταξωτές κορδέλες υποσχέθηκε, δεν λέγεται και πάντα βέβαια με υφέρπουσα πανταχόθεν προς αυλικούς την υπόσχεση οσονούπω των υποδιευθύνσεων. Από δίπλα σιγόνταρε και ο διοικητικός "Αχμέτ Αγάς", βρε πόσο μονιασμένοι ήμασταν και δεν το ξέραμε παρά μόνο όταν ήρθε η ‘αριστεροακροδεξια’ στην εξουσία; Θαυμα! Θαυμα! Μιρακολο!. Ώρες ώρες σου έρχεται μια επιθυμία «να ηχογραφείς τις Γ.Σ. των συνδικαλιστικών μας αστέρων». Έτσι για να τρολάρεις τους εργατοπατέρες ημών, απ’ εδώ ή απ’ εκεί, τι μπούρδες μας αραδιάζουν, όταν επιζητούν το κουκί και τι κάνουν στην πράξη μετά.
Κατά τα αλλά, όλα ωραία και όλα καλά, ένα δυο έτη το πολύ ακόμη, λίγο με ΟΥΜ, λίγο με ΚΠΑ με φρικιά και δεινόσαυρους θα την βγάλουμε παιδια.
Άντε καλή αντάμωση στα γουναράδικα συνάδελφοι εκπαιδευτικοί και μελλοντικά εκπαιδευτές (στο καλύτερο σενάριο, δηλαδή πριν 35 ολόκληρα χρόνια).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου